Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın kızı Sümeyye Bayraktar, ikinci çocuğunu dünyaya getirdi. Cumhurbaşkanı Erdoğan, Sümeyye-Selçuk Bayraktar çiftini hastanede ziyaret etti. Burada torunu ve kızının sağlık durumuna ilişkin bilgi alan Erdoğan, torununun kulağına adını okudu. Erdoğan’ın torununa Asım ismi verildi.
Bir dönem Erdoğan’ın en yakınındaki danışmanı olan Karar gazetesi yazarı Akif Beki de bugün kaleme aldığı yazısında Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın neden ilk torununa Akif son torununa Asım adının verildiğini yazdı.
Akif Beki’nin yazısı şöyle:
“Sümeyye-Selçuk Bayraktar çifti, ikinci evlatlarına kavuştu.
Asım Özdemir, koymuşlar adını.
Cumhurbaşkanı Erdoğan, hastanede ziyaret edip ismini kulağına okumuş.
Allah bağışlasın, Erdoğan’ın dokuzuncu torunu. İlkinin adı Akif’ti, sonuncusu Asım. Abdülhamid henüz yok.
Erdoğan’ın, milli şairimiz Mehmet Akif’e düşkünlüğü malum. En sevdiği, Asım şiiridir. Dizelerini sık tekrarlar. “Asım’ın nesli”, “zulmü sevemem, zalimi alkışlayamam” ifadelerinden hatırlarsınız.
Cumhurbaşkanı’nın, Sultan Abdülhamid’e de ayrı bir düşkünlüğü var. Akif’e hayranlığından aşağı kalmaz. Ama Hamid, Abdülhamid isimleri bir torununa verilmiş değil.
Akif’le Abdülhamid’i yüzyıl sonra bile barıştırma, bir araya getirme zorluğundan mı? Bilmiyoruz.
Belki Akif ve Asım sevgisi ağır bastı, belki de hiç alâkası yok. Üstüne düşünülmüş de Abdülhamid’e tercih edilerek seçilmiş olduğunu sanmıyorum.
Ses, çağrışım, mana ve mesaj bakımından Akif ve Asım isimleri daha öne çıkmış olsa gerek.
Yine de Akifçilikle Abdülhamidçilik bir arada yürümeyeceği için, birinden vazgeçildiğine yormak hoşuma gidiyor.
İkisi birden sevilemez mi, seven çıkıyor.
Fakat bir kalbe ve anlayışa sığdırılamayacaklarını, ikisinin de hatırasına haksızlık olacağını düşünüyorum.
Abdülhamid, Akif’in Safahat’ında iyi anılmaz. En ağır yerildiği şiirlerse İstibdad ve Asım şiirleridir.
Akif; ‘zulmü sevecek, zalimi alkışlayacak’, ‘adam sen de’ deyip gaddarlığa aldırmayacak, baskıya seyirci kalacak biri değildir. Her haksızlığa aldırır.
Sultan’a da bu yüzden karşıydı. Asım şiirindeki yergisi şiddetlidir.
Zalim, Yıldız’daki baykuş, kadınlar gibi kafesler arkasına saklanan, cuma selamlığında bile halka karışmaktan korkan, ödlek, saraydan dışarı çıkamayan ve benzeri sıfatlar kullanır.
BENİM ADIM DA ABDÜLHAMİDÇİ DEĞİL
Abdülhamid Han’ı ‘cennetmekân ulu hakan’ sayan Akif hayranları, asılsız rivayetlere sığınıyor.
Güya Akif, Sultan Hamid’in değerini sonradan anlamış. Ve ‘kadrini bilemedik’, ‘arar olduk eski semerciyi, rahmetlininki semer değil devletmiş’ göndermelerinin geçtiği dizelerle nedamet getirmiş.
Yakın dostu Süleyman Nazif’in “hasret olduk eski istibdada biz” nakaratlı Sultan Hamid’e Şarkı’sı da yaşadıkları derin pişmanlığa delil gösteriliyor.
Peki Akif gibi düşmanları, İttihat ve Terakki’nin bin beter zorbalıklarını, despotluklarını gördükten sonra Abdülhamid’e rahmet okudu mu gerçekten?
Kalem arkadaşı ve kabir komşusu Süleyman Nazif, Mehmed Akif adlı kitabında hiç de öyle demiyor.
İstibdad şiirini kritik ederken ‘Abdülhamid dönemini arar oldukları’na dair bir cümlenin altına şu notu düşmüş:
“Bu satırlar Mütareke’nin karanlık günlerinde yazıldı. Düşman askerlerinin çizmesi, tabiatıyla bize Kızıl Sultan’ın tüfekçilerinden daha ağır, daha haysiyet kırıcı gelmişti. Hakikatte bu izmihlali, o istibdat hazırlamış ve doğurmuştu. Fakat biz o sıralar bunu (başa gelenlerde Abdülhamid’in payını) düşünemeyecek kadar perişan ve ümitsiz bir durumdaydık.”
Yani İttihat ve Terakki döneminin daha kötü çıkması; Abdülhamid döneminin iyiliğini, karşıtlarının bin pişman olup mumla aradığını, çok özlediklerini filan doğrulamıyor.
İttihat nefretinden söyleniyorlar, Abdülhamid sevgisinden ya da övgüsünden değil. Hakkında yanıldıklarını, çok haksızlık ettiklerini anladıklarından hiç değil.
Asım; uysal koyun gibi zulme boyun eğmez, hakkı tutup kaldırır, doğruluktan şaşmaz, ahlâk ve şahsiyetini dünya menfaatine değişmez. Akif’in örnek gösterdiği bir vatan evladıdır.
Süleyman Nazif’e göre Asım; gelecek asırlara bir heyecan selamı, bir mucize şiir.
Benim adım da babamın Mehmet Akif hayranlığından gelir. En sevdiği tarafı, şiirlerini yaşamış bir şair olması.
Asım Özdemir’in doğumunu kutluyor, ismiyle müsemmâ hayırlı bir ömür yaşamasını diliyorum.”
ONOMASTİK NEDİR
Onomastik, dilbiliminin özel isimleri inceleyen bir dalıdır. Onomastikçiler arasında, dilin tüm sözcüklerinin özel isimlerden türediğini iddia edenler dahi vardır. Yunanca onomastikostan gelir. Onoma sözcüğü ad, adla ilgili demektir. Adların kökeni ve anlamları ile uğraşan dilbilim dalıdır.